Aktualności i publikacje

O umowach prawa autorskiego można mówić bez końca – zagadnienia te wciąż wywołują ożywienie wśród wydawców, a orzecznictwo sądowe w tym zakresie oraz poglądy doktryny zainteresowanie to podsycają. Jedno jest pewne – konstruując takie umowy, trzeba zachować najwyższą czujność, by nie narazić się na negatywne skutki, mogące wypłynąć z niedoprecyzowanych klauzul.

21 maja 2010 roku, godz. 12.00-14.00, Międzynarodowe Targi Książki, Sala Goethego, Pałac Kultury i Nauki, pl. Defilad 1, Warszawa

Czy każdy rodzaj działalności gospodarczej ma obowiązek prowadzić rejestrację czasu pracy pracowników?

Stosunek pracy został uregulowany w art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 z późn.) z którego wynika, że praca wykonywana jest pod kierownictwem. Wykonywanie pracy pod kierownictwem oznacza, że pracownik obowiązany jest do stosowania się do tych poleceń przełożonego, które pozostają w związku z wykonywaną pracą – poleceń służbowych.

Zapraszamy do udziału w szkoleniu organizowanym przez Bibliotekę Analiz i Kancelarię Prawniczą Patrimonium. Szkolenie poprowadzi Joanna Hetman-Krajewska, adwokat i radca prawny, specjalista w zakresie prawa autorskiego.

Czy w trakcie trwania okresu próbnego pracodawca może odmówić udzielenia urlopu wypoczynkowego?

Czy sąd może złagodzić rodzaj zastosowanej przez pracodawcę kary?

W ramach zakładowego funduszu socjalnego pracodawca ma możliwość dofinansowania urlopu wypoczynkowego pracownikowi lub członkom jego rodziny. Na jakich dokładnie zasadach się to odbywa i czy każdy pracodawca ma obowiązek dofinansowania wypoczynku pracowników?

Czy utrata zaufania do pracownika jest wystarczającą przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę?

Nasz pracownik ma 60 dni zaległego urlopu. Czy możemy wysłać go na urlop, wyznaczając konkretny termin, kiedy ma go wykorzystać? Jak można zmusić pracownika do wykorzystania dwutygodniowego urlopu? Czy można rozłożyć dwutygodniowy urlop na raty – np. po tygodniu w każdym miesiącu czy musi być ciągłość?

Przekazanie praw autorskich - Swojego czasu wykonałem od podstaw pewne dzieło na polecenie i we współpracy z osoba finansującą cały projekt. Osoba ta chce podpisać ze mną formalną umowę zlecenie na obsługę i rozwój tego dzieła. W umowie tej domaga się przekazania praw autorskich oraz praw zależnych na wszystkich znanych polach eksploatacji. Jako twórca chcę zachować prawa do budowy innych dzieł na takim samym lub podobnym schemacie oraz osobiste prawa autorskie.

Podczas tegorocznych Targów Wydawców Katolickich Biblioteka Analiz oraz Kancelaria Prawnicza PATRIMONIUM zapraszają na konferencję „Umowy prawa autorskiego – problemy praktyczne w działalności wydawniczej”.

Zdzisław Krzemiński

Grzegorz Gozdór

Aby zgodnie z polskim prawem doszło do zasiedzenia nieruchomości, muszą być spełnione przesłanki wskazane w art. 172 k.c. Po pierwsze, osoba musi być posiadaczem samoistnym nieruchomości, a nadto musi upłynąć odpowiedni okres czasu, tj. 20 lat w przypadku dobrej wiary posiadacza, zaś 30 lat w przypadku złej wiary posiadacza.

W razie naruszenia autorskich praw majątkowych jednym z roszczeń przysługujących uprawnionemu jest żądanie zasądzenia od naruszyciela sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione – trzykrotności stosownego wynagrodzenia. W art. 79 ust. 1 PrAut w brzmieniu obowiązującym do 19 czerwca 2007 roku pojęcie „stosowne wynagrodzenie” uzupełniano określeniem „z chwili jego dochodzenia”. W obecnie, od 20 czerwca 2007 roku, obowiązującym brzmieniu tego przepisu znajdujemy następujące sformułowanie: „stosowne wynagrodzenie, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu”. Wydaje się, że zmiana ta przecięła wątpliwości co to znaczy „stosowne wynagrodzenie”, niemniej przed wspomnianą nowelizacją PrAut kwestia ta nie była oczywista, a pojęcie „stosowne wynagrodzenie” stało się przedmiotem rozważań judykatury i doktryny. Istotną wypowiedź judykatury w tej kwestii znajdujemy w wyroku Sądu Najwyższego wydanym w sprawie zainicjowanej przez Wydawnictwo Ossolineum.

Nie po raz pierwszy przyjrzymy się bliżej wyrokowi Sądu Najwyższego, którego istota sprowadza się do odpowiedzi na podstawowe pytanie prawa autorskiego: co utworem jest, a co nim nie jest. Tym razem Sąd Najwyższy rozważał ile twórczości mieści się w tabelach zawartości cholesterolu oraz kaloryczności produktów spożywczych.

Sąd Najwyższy niejednokrotnie zajmował się zagadnieniem współtwórczości, a konkretnie odpowiedzią na pytanie kiedy, a więc po spełnieniu jakich warunków mamy do czynienia z utworem współautorskim. Orzeczenia dotyczące tej problematyki były również bohaterami niniejszego cyklu. Tym razem ponownie proponuję wycieczkę w stronę anatomii współtwórczości.

Nie pierwszej młodości, choć wciąż aktualny co do swych zasadniczych wskazówek wyrok Sądu Najwyższego z 7 marca 1961 roku, podejmuje istotną dla praktyki wydawniczej kwestię dostarczania oraz przyjmowania zamówionego utworu. Spór, który znalazł finał w sądzie, dotyczył słownika, mającego ukazać się nakładem Wiedzy Powszechnej.

Stronami sporu, toczącego się w latach 50. ubiegłego wieku, byli dwaj pasjonaci kajakarstwa – Marian N. i Wacław T. Książka, która wyszła spod ich piór – „Zasady kajakowania” – stała się jednak kością niezgody. Sprawa trafiła do sądu.