Jak wypowiedzieć umowę zawartą na czas określony?
Umowa zawarta na czas określony, może zostać wypowiedziana dopiero po spełnieniu kodeksowo określonych przesłanek. Umowa taka jest z reguły mniej korzystna dla pracownika, gdyż pracodawca nie ma obowiązku podawania przyczyn wypowiedzenia.
Zasadą jest, iż umowa zawarta na czas określony nie może zostać wypowiedziana, gdyż zgodnie z art. 30 § 1 pkt. 4 Kodeksu pracy ( dalej. k.p.) rozwiązuje się ona po upływie okresu na jaki została zawarta. Wyjątkowo jednak, zgodnie z art. 33 k.p., umowa zawarta na czas określony może zostać wypowiedziana, gdy zostaną spełnione dwie przesłanki. Pierwszą z nich jest okres, na jaki została zawarta – dłuższy niż 6 miesięcy, drugim koniecznym warunkiem jest dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem, ustalona przez strony stosunku pracy. Dwutygodniowy termin oznacza okres od dnia złożenia oświadczenia woli o wypowiedzeniu do czasu rozwiązania umowy. Zgodnie z wyrokiem Sadu Najwyższego z dnia 7 września 1994 r. (sygn. I PZP 35/94) podobne warunki zachodzą, gdy umowa na czas określony została zawarta na okres krótszy niż 6 miesięcy. Dla przykładu, oświadczenie o wypowiedzeniu złożone w poniedziałek 14 stycznia, spowoduje rozwiązanie umowy 28 stycznia (również w poniedziałek).
Klauzula dopuszczalności wcześniejszego wypowiedzenia, powinna być zawarta w umowie o pracę. W przypadku jej braku istnieje jednak możliwość późniejszej modyfikacji treści umowy poprzez sporządzenie pisemnego aneksu i złożenie zgodnych oświadczeń woli pracownika i pracodawcy, co potwierdził w swojej uchwale z dnia 14 czerwca 1994 r. Sąd Najwyższy (sygn. I PZP 26/94).
Z dwutygodniowym terminem wypowiedzenia będziemy mieli także do czynienia w przypadku:
– upadłości i likwidacji zgodnie z art. 411 § 2 k. p.
– zwolnień grupowych zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 13 stycznia 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.
Jednak w obydwu w/w przypadkach długość trwania umowy nie jest istotna.
Inny czas wypowiedzenia obowiązuje przy umowie zawartej na czas określony na zastępstwo pracownika. W takiej sytuacji okres wypowiedzenia wynosi 3 dni robocze (art. 33 1 k. p.). Przykładowo, jeśli pracownik złożył wypowiedzenie w poniedziałek to umowa rozwiąże się w czwartek.
Dodatkowo, warto zauważyć, iż wcześniejsze zakończenie umowy zawartej na czas określony jest możliwe również za porozumieniem stron, zgodnie z art. 30 § 1 pkt.1 k. p.
Należy pamiętać także o tym, iż pracodawca nie ma obowiązku podawania okoliczności, jakie stały się przyczyną wypowiedzenia. Taka sytuacja jest nie korzystna dla pracownika, gdyż brak takiego uzasadnienia negatywnie wpłynie na możliwość uzyskania odszkodowania przez pracownika, za jego bezpodstawne zwolnienie. Prawo do odmowy podania przyczyn wypowiedzenia przysługuje także pracownikowi.
Podsumowując, już przy podpisywaniu umowy na czas określony pamiętajmy by zawierała ona klauzulę dopuszczalności wcześniejszego wypowiedzenia oraz by była zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy (nie dotyczy to wskazanych kodeksowo wyjątków).
Wart uwagi jest także fakt, iż pracownikowi w okresie dwutygodniowego wypowiedzenia przysługuje dwudniowy termin na poszukiwanie nowej pracy. Za te dwa dni należy mu się wynagrodzenie w pełnej wysokości, co wynika z art. 37 k. p..
Nie można także zapomnieć, iż oświadczenie pracodawcy dotyczące wypowiedzenia powinno zawierać pouczenie o możliwości odwołania się od niego przez pracownika do sądu pracy (art. 30 § 5 k.p.).
