News and publications

Zapraszamy Państwa na pierwsze na rynku warsztaty pisania umów prawa autorskiego.

W ramach tegorocznych 55. Międzynarodowych Targów Książki, trwających od 20 do 23 maja 2010 roku, odbyła się konferencja „Aktualne tendencje w prawie autorskim – orzecznictwo i doktryna prawa”. Dzięki uczestnictwu w konferencji odwiedzający targi obok poznania nowości wydawniczych, mogli poszerzyć swoją wiedzę z zakresu prawa autorskiego.

Kodeks cywilny w artykule 808 przewiduje możliwość zawarcia umowy ubezpieczenia na rzecz osoby trzeciej. Zgodnie z tym artykułem osoba trzecia nie musi być wskazana w umowie, a ubezpieczający może już w czasie trwania umowy wskazywać osoby, na rzecz których umowa taka została zawarta.

Stosunek pracy został uregulowany w art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 z późn.), z którego wynika, że praca wykonywana jest za wynagrodzeniem na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. Ustawodawca przewidział różne systemy czasu pracy, a tym samym różne uregulowania czasu pracy pracowników.

W dobie rozwoju społeczeństwa informacyjnego coraz głośniej mówi się o prawie autorskim, konieczności ochrony intelektualnych wytworów człowieka, jakże łatwo dostępnych przy pomocy nowoczesnych technologii, wreszcie związanego z tym piractwa, a także potrzebie systemowego rozwiązania dostępu do chronionych treści. Mogłoby się wydawać, że prawo autorskie to dziedzina prawa będąca dziecięciem nowoczesności. Nic bardziej błędnego – potrzebę ochrony praw przysługujących twórcom dostrzegano już w poprzednich epokach, a rozwój dziewiętnastowiecznego kapitalizmu przyniósł istotne osiągnięcie w tej dziedzinie na forum międzynarodowym – Konwencję berneńską o ochronie dzieł literackich i artystycznych, przyjętą podczas konferencji dyplomatycznej w Bernie w 1886 r. Od tamtej pory wielokrotnie zmieniana, ta wielostronna umowa międzynarodowa wciąż odgrywa istotną rolę w dziedzinie prawa autorskiego. Polska przystąpiła do ostatniego tekstu konwencji (tzw. tekstu paryskiego) z 1971 r. w roku 1995.

Podstawowym prawem pracownika jest otrzymywanie od pracodawcy, co najmniej raz w miesiącu, wynagrodzenia. Oprócz tego świadczenia pracownikowi przysługują również inne świadczenia zarówno pieniężne jak i niepieniężne.

Zasady tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz gospodarowania jego środkami reguluje ustawa z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996r., nr 70, poz. 335 z późn. zm.). Ustawa wskazuje, że obowiązek tworzenia Funduszu spoczywa na pracodawcach zatrudniających wg stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Bez względu na liczbę zatrudnionych Fundusz obowiązany jest tworzyć pracodawca prowadzący działalność w formach organizacyjno prawnych jednostek sektora finansów publicznych.

Jedna z naszych pracownic wróciła do pracy po urlopie macierzyńskim. Wcześniej pracowała na pełny etat, obecnie złożyła wniosek o zmniejszenie wymiaru czasu pracy do połowy etatu. Czy jesteśmy zobowiązani uwzględnić jej wniosek, a jeśli tak, to czy możemy na pozostałą po niej połowę etatu zatrudnić pracownika na zastępstwo?

Odpowiadając na zadane pytanie należy wskazać, że od dnia 1 lipca 2009 r. składki na Fundusz Pracy (FP) opłaca się za osoby wymienione w art. 104 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach… (tj. m.in. za zleceniobiorców, pracowników, przedsiębiorców), które nie osiągnęły wieku wynoszącego co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat - dla mężczyzn. A contrario: składki na Fundusz Pracy, o których mowa w art. 104 ust. 1, nie opłaca się za osoby wymienione w art. 104 ust. 1 pkt 1-3, które osiągnęły wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn.

Prowadzę firmę cateringową, w której dwie osoby wykonują pracę w roboczych dniach tygodnia, a jedna zatrudniona jest w systemie weekendowym. W związku ze zbliżającą się imprezą, którą na zlecenie przygotowujemy, chciałbym zlecić pracownikowi weekendowemu dodatkową pracę w czwartki na okres jednego miesiąca. Czy pracownik może nie zgodzić się na taką propozycję? A jeśli się zgodzi, czy będzie to dla niego praca w godzinach nadliczbowych?

Odpowiedzialności za wykroczenia, zgodnie z ustawą Kodeks wykroczeń, podlega ten, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia pod groźbą kary aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 5000 złotych lub nagany. W przypadku popełnienia wykroczenia przeciwko prawom pracownika zgodnie z art. 281 Kodeksu pracy (dalej: KP) odpowiedzialność ponosi pracodawca lub osoba, która działa w jego imieniu.

Zgodnie z art. 151 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. Nr 21, poz. 94 ze zm.), zwaną dalej „kp”, pracą w godzinach nadliczbowych jest praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie:
1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,
2) szczególnych potrzeb pracodawcy.

Zagadnienie związane z ustaleniem prawa do świadczeń przysługujących pracownikowi w okresie czasowej niezdolności do pracy uregulowane zostało w art. 92 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (k.p.) w Ustawie z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (u.ś.p) oraz w Ustawie z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Aby pozyskać w dzisiejszych czasach dobrego pracownika, pracodawcy nie ograniczają swoich poszukiwań tylko i wyłącznie do miasta (województwa) i kraju, w którym ma być świadczona praca. W dobie postępującej globalizacji i zatarciu granic pomiędzy państwami, również pracownicy coraz częściej decydują się na podjęcie pracy w miejscu znacznie oddalonym od miejsca zamieszkania.

Planuję prowadzić działalność wydawniczą. W jaki sposób i w jakiej formie konstruować umowy z autorami, aby nie ponosić odpowiedzialności w sytuacji, kiedy przekazane mi do publikacji utwory okażą się plagiatem?

Możliwość dochodzenia wypłaty honorarium (umowa o dzieło) za tekst, do którego przeniesione zostały autorskie prawa majątkowe, w sytuacji kiedy wydawnictwo (działające w formie spółki z o.o.) po publikacji tekstu ulega likwidacji. Proszę rozważyć zarówno sytuację, kiedy spółka działa jeszcze jako spółka w likwidacji, jak i możliwość dochodzenia honorarium po zakończeniu czynności likwidacyjnych i wykreśleniu jej z rejestru.

Po pozytywnym przejściu procesu rekrutacji, osoba otrzymała pracę w nowej firmie. Podpisała, wraz z przyszłym pracodawcą, list intencyjny, w którym oświadczyła, że przyjmuje ofertę (umowa o pracę nie została jeszcze podpisana). Dwa dni przed planowanym terminem rozpoczęcia pracy, zrezygnowała jednak z podjęcia zatrudnienia. Czy wobec tego winna jest firmie odszkodowanie?

Prawo do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo, a także po osiągnięciu wieku emerytalnego, jest jednym z podstawowych praw przysługujących każdemu obywatelowi na podstawie art. 67 Konstytucji RP. Renta z tytułu niezdolności do pracy, renta szkoleniowa oraz renta rodzinna zostały uregulowane ustawą z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych .

Umowa zawarta na czas określony, może zostać wypowiedziana dopiero po spełnieniu kodeksowo określonych przesłanek. Umowa taka jest z reguły mniej korzystna dla pracownika, gdyż pracodawca nie ma obowiązku podawania przyczyn wypowiedzenia.

O umowach prawa autorskiego można mówić bez końca – zagadnienia te wciąż wywołują ożywienie wśród wydawców, a orzecznictwo sądowe w tym zakresie oraz poglądy doktryny zainteresowanie to podsycają. Jedno jest pewne – konstruując takie umowy, trzeba zachować najwyższą czujność, by nie narazić się na negatywne skutki, mogące wypłynąć z niedoprecyzowanych klauzul.