Interpretacja podatkowa dotycząca kosztów reprezentacji i reklamy dla Ośrodka Kultury, Sportu i Rekreacji

W praktyce niejednokrotnie spotykamy się z wątpliwościami co do prawidłowego klasyfikowania poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Podatnicy ponoszący wydatki na cele reprezentacji i reklamy zobowiązani są dokonać odpowiedniej kwalifikacji oraz udokumentować poniesiony wydatek, czy stanowi on koszt uzyskania przychodów. Ośrodek kultury, Sportu i Rekreacji prowadzi działalność kulturalną, która podlega regulacjom zawartym w ustawie z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Z uwagi, na to, że Ośrodek Kultury jest samorządową jednostka organizacyjną, posiadającą osobowość prawną jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w związku z czym mają do niego zastosowanie przepisy ustawy z dnia
15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT). Ustawa określa m.in. zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 CIT. W związku
z powyższym nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika są kosztami uzyskania przychodów. Ustawodawca w art. 16 ust. 1 pkt. 28 określił wydatki, które nie mogą być przez podatnika uznane za koszty uzyskania przychodów. W pozostałych natomiast przypadkach, jeśli z przepisu nie wynika czy dany wydatek można zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodu, podatnik powinien odpowiednio udokumentować istnienie związku między poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji legalnej pojęcia „reklama” i „reprezentacja”. Pojęcia te interpretujemy w oparciu o interpretacje podatkowe wydawane przez organy podatkowe oraz na gruncie orzecznictwa sądowego. Wątpliwości interpretacyjne wynikają z braku jednolitej interpretacji przez sądy oraz organy podatkowe przepisu definiującego pojęcie kosztów uzyskania przychodów, reklamy oraz kosztów reprezentacji. Zasadniczo jako reklamę uznajemy działania, których celem jest przedstawienie wyrobów producenta, rozpowszechnianie o nich informacji. Generalnym zadaniem reklamy jest działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, jak również plakat, napis, ogłoszenie. Natomiast pod pojęciem reprezentacji rozumieć należy „okazałość, wytworność, wystawność” w prezentowaniu firmy w celu kształtowania jej bardzo pozytywnego wizerunku i podniesienia prestiżu.

Wydatki poniesione na reklamę kwalifikujemy jako koszty uzyskania przychodu, przy dokonywaniu ich kwalifikacji pamiętać musimy o ocenie wydatku pod kątem związku z prowadzoną działalnością. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 28 CIT do kosztów uzyskania przychodów nie zaliczamy wydatków na reprezentację, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zazwyczaj wydatki poniesione na zakup alkoholu stanowią wydatki reprezentacyjne biorąc pod uwagę ich charakter. Natomiast w sytuacji, gdy zakupiony alkohol wykorzystywany jest w celach degustacji jako reklama produktu albo towaru wówczas kwalifikujemy to jako reklamę. Wojewódzki Sad Administracyjny w wyroku o sygn. III S.A./Wa 157/08 wyraził pogląd, iż „ Za reklamę można bowiem uznać również i takie działania, które co prawda nie prezentują określonych towarów lub usług wraz z informacjami je wartościującymi, lecz promują markę określonej firmy, zwiększając jej rozpoznawalność na rynku, co w efekcie wpływa na zwiększenie zainteresowania sprzedawanymi przez nią towarami lub świadczonymi usługami. Reklama taka, nazywana reklamą instytucjonalną, ma za zadanie prezentowanie konkretnego przedsiębiorstwa poprzez lansowanie jego znaku firmowego, czy też nazwy. Jej zadaniem jest stworzenie sprzyjającego dla firmy klimatu, pozytywne nastawienie potencjalnych klientów, umocnienie stopnia rozpoznawalności i znajomości firmy przez odbiorców tego rodzaju reklamy, oraz w konsekwencji zwiększenie popytu na jej towary lub usługi”.

Organy podatkowe reprezentują stanowisko, że wydatki poniesione na zakup napojów alkoholowych generalnie nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Odzwierciedlenie niniejszego poglądu stanowi interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. IPPB3/423-237/08-2/MM zgodnie z którą „„(…) wydatki poniesione na zakup produktów alkoholowych (…) nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wydatki te noszą znamiona wystawności, okazałości, a więc mają cechę wydatków na reprezentację (…). Ich charakter bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania spółki na zewnątrz. (…) Wydatki poniesione na zakup produktów alkoholowych nie są związane bezpośrednio z uzyskaniem przychodów, a ich jednoznacznie negatywna ocena przesądza o tym, że nie można ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów

Podejmując próbę zdefiniowania, które wydatki możemy kwalifikować jako reprezentacja stwierdzić należy, że są to nie tylko wydatki ponoszone w trakcie spotkań biznesowych ale reprezentacja obejmuje również wydatki poniesione na wystrój, czy oprawę niektórych czynności. Szczególna uwagę należy zwrócić przy kwalifikowaniu wydatków, czy stanowią one reprezentację. Kosztami reprezentacji nie będą wydatki na zapewnienie odpowiedniego, schludnego wyglądu biura, siedziby firmy, jeżeli nie przekraczają granic zwyczajowo przyjętych w danej branży – interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu , sygn. ILPB3/423-235/07-2/MC. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. akt. S.A./Sz 1412/97 stwierdził: „pojęcie reprezentacji odnosi się do dobrego reprezentowania firmy, które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, jej logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów”.

Wydatki poniesione na nabycie artykułów spożywczych (słodycze, kawa, śmietanka), które są przeznaczone na potrzeby jednostki w związku z obsługą jej działalności statutowej mogą być uznane za stanowiące koszt uzyskania przychodów. Ponadto jako koszt uzyskania przychodu uznać należy wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych dla swoich pracowników np. woda mineralna,, cukier, kawa, kanapki. Wskazane powyżej wydatki są zwyczajowo przyjęte, nie noszą znamion reprezentacji. Potwierdzeniem tendencji, iż prawidłowym jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na drobne poczęstunki pracowników lub kontrahentów, stanowi interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPBI/2/423-1667/09/JS. Wskazane powyżej stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 30 października 2008 r. o sygnaturze akt IPPB3/423-1220/08-2/MW, wskazując „(…) wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, słodyczy oraz usługi z firmy cateringowej, jeśli nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i nie mają charakteru okazałości mogą stanowić zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy (ustawy o CIT i art. 22 ust. 1 ustawy o PIT) koszty uzyskania przychodów”.

Wydatki poniesione przez Ośrodek Kultury na zimne napoje i gorące w związku z realizacją usług kulturalnych (koncertów), które świadczone były w odpłatnie, tj. w celu uzyskania przychodów mogą być, co do zasady, rozpoznawane jako koszty podatkowe w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1
z uwzględnieniem przepisu art. 16 ust. 1 CIT, pod warunkiem wykazania, że były one racjonalne co do zasady i co do wielkości. Działaniu temu nie przypisuje się cech reprezentacji, o jakiej mowa w art. 16 ust. 1 pkt. 28 CIT. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 CIT jeśli wydatki poniesione przez Ośrodek Kultury w związku z zorganizowaniem koncertu generują koszt, który jest związany z działalnością statutową podatnika, dokonany jest w celu osiągnięcia przychodu i wynika z umowy zawartej z wykonawcą, wówczas spełnione są przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu – Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPB3/423-606/08/MK.

Konkludując stwierdzić należy, że w praktyce określenie, jaki charakter ma dany wydatek, zależy ściśle od konkretnej sytuacji, wielkości podmiotu i rodzaju prowadzonej działalności. Dany wydatek zależnie od okoliczności może być kwalifikowany jako reprezentacja lub jako reklama. W związku z czym każdy przypadek wymaga odrębnej analizy w oparciu o całokształt okoliczności – wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego, syg. akt. S.A./Rz 117/2001.

Mając na względzie wskazane powyżej okoliczności oraz rozbieżność w zakresie interpretacji przepisów dotyczących kosztów uzyskania przychodów zasadnym jest wystąpienie o udzielenie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie z art. 14a i nast. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacji podatkowej podatnik mając wątpliwości w zakresie interpretacji przepisów podatkowych może wystąpić do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego. W imieniu Ministra Finansów indywidualną interpretację wydają dyrektorzy izb skarbowych w Katowicach, Bydgoszczy, Warszawie i Poznaniu. Indywidualną interpretację prawa podatkowego oprócz funkcji informacyjnej, cechuje wiążący charakter, co oznacza, że chroni ona podatnika stosującego się do zawartych w niej wniosków, wiążąc w określonym zakresie organ podatkowy.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. 2001, Nr 13, poz. 123
z późn. zm.)
Ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 1992, Nr 21, poz. 86 z późn. zm.)
Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 1997, Nr 137, poz. 926 z późn. zm.)
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. 2007, Nr 112, poz. 770 z późn. zm.)
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 marca 2010r., nr IBPBI/2/423-1667/09/JS
Interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 lutego 2008, sygn. ILPB3/423-235/07-2/MC.
Wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego dnia 3 grudnia 2002r., syg. akt. S.A./Rz 117/2001
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 września 2009r., sygn. akt. S.A./Sz 1412/97
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dnia 12 czerwca 2008r. o sygn. III S.A./Wa 157/08
Interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2008 r. o syg. akt IPPB3/423-1220/08-2/MW
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia nr ITPB3/423-606/08/MK.