Wypowiedzenie zmieniające
Z pracownikiem zawarto w latach 90-tych dwie umowy o pracę
(różne stanowiska pracy), łącznie wymiar czasu pracy wynosił 1 etat. Od 1.09 br.
nastąpiła zmiana warunków tych umów, w wyniku której pracownik jest
obecnie zatrudniony na jednym, innym niż dotychczas stanowisku (na 1
etat).Czy należy uznać, że:
– obydwie umowy zostały zakończone i wypłacić ekwiwalenty pieniężne za niewykorzystane urlopy?
– co najmniej jedna z tych umów została zakończona i wypłacić ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop?
Z treści omawianego kazusu wynika, że pracodawca dokonał w stosunku do pracownika, zatrudnionego dotychczas na dwie umowy o pracę, gdzie łącznie wymiar czasu pracy wynosił jeden etat, wypowiedzenia zmieniającego (czyli wypowiedzenia warunków pracy lub płacy). W wyniku tego pracownik jest obecnie zatrudniony na jednym stanowisku, również na jeden etat.
Wypowiedzenie zmieniające tym różni się od wypowiedzenia rozwiązującego, że jego bezpośrednim celem nie jest rozwiązanie stosunku pracy, lecz jego przekształcenie (zmiana treści stosunku pracy). Może ono jednak doprowadzić do rozwiązania stosunku pracy, jeżeli pracownik nie zgodzi się na kontynuowanie stosunku pracy na zmienionych warunkach. Wypowiedzenie zmieniające jest zatem jednostronną czynnością prawną dokonywaną przez pracodawcę. Zmiana warunków pracy i płacy następuje z upływem okresu wypowiedzenia, gdy pracownik zaakceptuje złożoną mu ofertę nowych warunków pracy albo nie odrzuci jej przed upływem połowy okresu wypowiedzenia. W razie odmowy przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków zatrudnienia, wypowiedzenie zmieniające przekształca się w wypowiedzenie definitywne i stosunek pracy ulega rozwiązaniu z upływem okresu wypowiedzenia.
Z treści omawianego kazusu wynika, że pracownik zaakceptował nowe warunki zatrudnienia, co oznacza, że nie doszło do rozwiązania stosunku pracy. Nie ma przy tym znaczenia, że dwie dotychczasowe umowy o pracę zastąpiła jedna, nie zmieniając przy tym łącznego wymiaru czasu pracy (był i nadal jest to jeden etat).
Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, iż pracownikowi nie przysługuje w stosunku do pracodawcy roszczenie o ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop. Przepis art. 171 § 1 kodeksu pracy stanowi bowiem, że w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny. W niniejszym przypadku nie spełniona została przesłanka rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy. Do rozwiązania stosunku pracy nie doszło na skutek przyjęcia przez pracownika zaproponowanych nowych warunków pracy i płacy, natomiast o wygaśnięciu stosunku pracy można mówić w przypadku zaistnienia jednego ze zdarzeń określonych w kodeksie pracy (m. in. śmierć pracownika, śmierć pracodawcy, trwająca ponad 3 miesiące nieobecność pracownika w pracy spowodowana jego tymczasowym aresztowaniem) oraz w przepisach szczególnych niebędących czynnościami prawnymi (art. 63 k. p.). Zdarzenia powodujące wygaśnięcie stosunku pracy są określone w prawie pracy wyczerpująco i nie może spowodować jego wygaśnięcia zdarzenie faktyczne, z którym ustawa nie wiąże takiego skutku.
Mając na względzie powyższe należy uznać, że w omawianym przypadku, na podstawie wypowiedzenia zmieniającego, doszło do przekształcenia treści dotychczasowego stosunku pracy i stosunek ten nadal trwa. Tym samym pracownik, będąc nadal zatrudnionym u tego samego pracodawcy nie ma podstaw do ubiegania się w świetle art. 171 § 1 k. p. o ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop.