Świadectwo pracy zmarłego pracownika
Jak należy prawidłowo wypełnić świadectwo pracy zmarłemu pracownikowi? Pracownica od marca 2009 roku przebywała na urlopie zdrowotnym do końca lutego 2010 roku, zmarła 12 lutego 2010 roku, przed urlopem zdrowotnym przebywała na zwolnieniu lekarskim. Jakie okresy nieskładkowe wpisuje się w świadectwo pracy w pkt 10 (czy w przypadku śmierci pracownika wpisuje się z całego okresu zatrudnienia).
Zgodnie z art. 97 § 1 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Obowiązek ten dotyczy każdego sposobu ustania stosunku pracy. § 2 omawianego przepisu stanowi, że
w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy,
a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień
z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.
Szczegółową treść świadectwa pracy określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu
i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. z 1996 r. Nr 60, poz. 282 z późn. zm.) Niniejsze rozporządzenie w § 1 stanowi, że w świadectwie pracy, oprócz informacji określonych w art.
97 § 2 k.p., zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy
i uprawnień z ubezpieczenia społecznego, dotyczące:
1) wymiaru czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy,
1a) podstawy prawnej rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,
2) urlopu wypoczynkowego wykorzystanego przez pracownika w roku kalendarzowym,
w którym ustał stosunek pracy,
3) wykorzystania dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami prawa pracy,
4) należności ze stosunku pracy uznanych i niezaspokojonych przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku, z powodu braku środków finansowych,
5) okresu korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia,
6) wykorzystanego urlopu wychowawczego,
7) liczby dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy,
w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy,
8) wykorzystania w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy, zwolnienia od pracy przewidzianego w art. 188 Kodeksu pracy,
9) okresu, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 361 § 1 Kodeksu pracy,
10) okresu odbytej czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych,
11) okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,
12) okresów nieskładkowych, przypadających w okresie zatrudnienia, którego dotyczy świadectwo pracy, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty,
13) danych, które są zamieszczane na żądanie pracownika.
Na podstawie § 3 rozporządzenia w razie wygaśnięcia stosunku pracy z powodu śmierci pracownika (art. 631 § 1 k.p.), pracodawca sporządza świadectwo pracy i włącza je do akt osobowych zmarłego pracownika. Z wnioskiem o wydanie przez pracodawcę świadectwa pracy może wystąpić członek rodziny zmarłego pracownika, a także inna osoba będąca spadkobiercą tego pracownika. Zgodnie z § 4 tego rozporządzenia kopię świadectwa pracy przechowuje się
w aktach osobowych pracownika, a w uzasadnionych przypadkach pracodawca wydaje odpis tego świadectwa osobie, o której mowa w § 3. Jedyną różnicą przy wypełnianiu świadectwa zmarłemu pracownikowi jest więc kwestia sposobu ustania stosunku pracy, a mianowicie jego wygaśniecie z powodu śmierci pracownika, co zaznaczamy w ust. 3 świadectwa. Pozostałe informacje wypełniamy analogicznie, jak w przypadku innych pracowników, z którymi się rozstajemy. W związku z powyższym, okresy nieskładkowe wpisywane w ust. 4 pkt 10 świadectwa to okresy nieskładkowe, przypadające w całym okresie zatrudnienia wskazanym
w ust. 1, uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty, a więc określone
w przepisach ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 j. t.). Okresy nieskładkowe definiuje art. 7 tej ustawy.
